Voorjaar 2014 ben ik begonnen met kanoën. We woonden aan het water en hadden 2 oude kano’s van de buren gekocht. Omdat mijn broertjes en ik geen idee hadden wat je daar allemaal mee kon en wat je beter niet kon doen, moesten wij meedoen met de Sporthopper. Daarmee kan je als scholier kennismaken met allerlei sporten, en dus ook kanoën bij de Groninger Kano Vereniging. Ik had daar niet zo’n zin in, kanoën leek me toch een beetje suf. Maar het bleek heel leuk en het ging heel goed! Ik zat al snel in een stabiele wedstrijdboot en werd door mijn Sporthoppertrainer Susan enthousiast gemaakt voor het wedstrijdvaren. Kanoën was helemaal niet suf!

Na de Sporthopper deed ik de zomercursus, een week lang elke dag varen. Meteen met een K1 het Paterswoldsemeer op en aan het eind van de week had ik mijn Kanovaardigheid A. Ik ben blijven varen en trainde 1 of 2x per week.

In juni 2015 had ik mijn eerste wedstrijd op onze eigen kanaal in Groningen. Ik vond het heel spannend, zo’n wedstrijdweekend lijkt, als je het niet gewend bent, best wel chaotisch. Het ging goed en ik vond het zo leuk dat ik in de zomer van 2015 veel ben gaan trainen samen met Susan, mijn trainer van de Sporthopper, en sinds dit voorjaar mijn clubtrainer. Dat was het moment waarop ik er achter kwam dat je door veel trainen ook echt iets kon bereiken. Op het Nederlands Kampioenschap was iedereen verbaasd, ik voer in een smalle (snelle) boot en won mijn eerste NK-medaille, 3^e op de 1000 meter! Ze vroegen me wat ik in de vakantie gedaan had?? Veel trainen!

Ik ben blijven trainen, 2x werd 3-4 per week en er kwam ook krachttraining bij. In mijn enthousiasme wil ik te veel en te snel en kreeg ik een blessure. Met goede begeleiding en even een stapje terug kwam dat goed, maar mijn NK in 2016 moest ik grotendeels opgeven.

In oktober 2016 kreeg ik te horen dat ik geselecteerd was voor de Belofte. Dit is een trainingsgroep met jongeren van 12-16 jaar waarvan ze verwachtten dat ze later internationaal door kunnen breken. Bij deze groep heb ik veel geleerd en dat bleek in het wedstrijdseizoen van 2017, ik presteerde goed en voer nieuwe persoonlijke records.

Daarnaast ging ik ook 4 á 5 keer per week trainen. Voor het eerst ben ik ook in de winter blijven varen. Om kilometers te maken deed ik aan marathontrainingen en -wedstrijden mee. Aan het begin van het seizoen 2018 ben ik geselecteerd voor de World Cup Marathonwedstrijden in Hazewinkel, België. Ik ging hier vooral naar toe om ervaring op te doen en om mee te maken hoe het gaat bij een internationale wedstrijd.

Later in het seizoen werd ik geselecteerd voor Olympic Hopes in Račice, Tsjechië. Ook bij deze wedstrijd was het de bedoeling om veel ervaring op te doen, maar dan bij een sprintwedstrijd. Dat waren 2 fantastische ervaringen. Veel geleerd en gezien en het (wedstrijd)varen wordt alleen maar leuker!

Terug van de Olympic Hopes werd ik geselecteerd voor Focus 3-transitie binnen het Focusplan van KanosprintNL. Dit houdt in dat ik deels met Focus 3 mee train, dit is de vernieuwde Belofte, en deels met Focus 2. Focus 2 is de groep atleten die samen met de bondscoach trainen voor de Olympische spelen van 2021/2024.

Deze trainingen deed ik naast de gewone clubtrainingen bij GKV en behalve de 5 of 6 trainingen per week bij de club was ik dus ook nog 1 of 2 weekenden per maand bij een andere club voor de Focustrainingen.

Toen ik in 2019 in Leiden ben gaan studeren, ben ik lid geworden van Levitas om daar te kunnen trainen en varen. Door Corona is het soms lastig, maar ik probeer de trainingsschema's van de bondscoach dagelijks uit te voeren.

Sinds 1 maart 2021 trainen de nationale kanoërs niet meer op de Bosbaan, maar op de Willem Alexander Baan in Zevenhuizen bij Rotterdam. En ik mag met hen meetrainen, zo'n 2 tot 3 keer per week